Νησιωτικοί υγρότοποι της Ελλάδας

Η αλυκή Γροίκου (Πέτρας) βρίσκεται περίπου 1,8 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Χώρας της Πάτμου. Πρόκειται για εποχιακό αλμυρό λιμνίο που παλιά λειτουργούσε ως φυσική αλυκή. Η παρουσία επιφανειακού νερού στον υγρότοπο είναι σποραδική είτε από φουσκοθαλασσιές, είτε μετά από έντονες βροχοπτώσεις κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου. Υπάρχει δίοδος (κανάλι) επικοινωνίας με τη θάλασσα στο βορειοδυτικό άκρο, την οποία ο δήμος ανοίγει ή μπαζώνει κατά καιρούς. Οι δραστηριότητες στον υγρότοπο, σχετίζονται κυρίως με τον τουρισμό και δευτερευόντως με τη γεωργία (παρακείμενες μικρές καλλιέργειες, οι οποίες έχουν καταλάβει μικρό τμήμα του υγρότοπου στο βορειοδυτικό άκρο). Στην περιοχή υπάρχει οργανωμένη παραλία με ξαπλώστρες, ομπρέλες και καντίνες, ενώ κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ο υγρότοπος χρησιμοποιείται ως χώρος στάθμευσης των αυτοκινήτων των λουομένων. Οι δραστηριότητες στην λεκάνη απορροής είναι σχετικά έντονες με βασικότερη τη δόμηση. Ο κυρίαρχος οικότοπος είναι ο 1410 - Μεσογειακά αλίπεδα (Juncetalia maritimi). Η βλάστηση είναι υπερυδατική αποτελούμενη από βούρλα (Juncus sp.), ενώ υπάρχουν και διάσπαρτα φυτεμένα άτομα αρμυρικιών. Οι σημαντικότερες απειλές για τον υγρότοπο προκύπτουν κυρίως από τις τουριστικές δραστηριότητες και τα οχήματα που σταθμεύουν ή/και διέρχονται μέσα από τον υγρότοπο και δευτερευόντως από την πιθανή επέκταση των γύρω καλλιεργειών και τη δόμηση. Ο υγρότοπος προστατεύεται από το Π.Δ. των μικρών νησιωτικών υγρότοπων (Y421PAT006, ΦΕΚ 229/ΑΑΠ/2012) και βρίσκεται εντός περιοχής που έχει χαρακτηριστεί ως Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά (Πορτόλου και συν. 2009). Επίσης βρίσκεται εντός Α' αρχαιολογικής Ζώνης (ΦΕΚ 239/Β/1995) ενώ ολόκληρη η νήσος Πάτμος έχει κηρυχθεί Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους (ΦΕΚ 847/Β/1972). (Περίοδος αναφοράς πρωτογενών δεδομένων: 5/2005. Απογραφείς: Ν. Γεωργιάδης).