Νησιωτικοί υγρότοποι της Ελλάδας

Ο υγρότοπος των Αλυκών Λάγγερη βρίσκεται περίπου 4 χιλιόμετρα βορειανατολικά της Νάουσας στην Πάρο. Πρόκειται για υγρότοπο που αποτελείται από δύο εποχιακά αλμυρά λιμνία που ενώνονται μεταξύ τους με αλοφυτική βλάστηση. Το μεγαλύτερο από αυτά, στα ανατολικά, ξεραίνεται νωρίς την άνοιξη, ενώ το μικρότερο κρατά νερό μέχρι και τα μέσα του καλοκαιριού. Εδράζονται σε παράκτια κοιλότητα που οριοθετείται από δύο μικρούς λόφους εκατέρωθεν. Επιφανειακά συνδέονται εποχιακά με τη θάλασσα, η οποία τα επηρεάζει και υπογείως. Ολόκληρη η έκταση με τους δύο λόφους και την παράκτια κοιλότητα είναι ιδιωτική. Στον υγρότοπο αλλά και στις δύο μικρές λεκάνες απορροής, δεν υπάρχει καμιά έντονη ανθρώπινη δραστηριότητα (πλην του κυνηγιού), με αποτέλεσμα ο υγρότοπος να διατηρείται σε άριστη κατάσταση, σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στους υπόλοιπους υγρότοπους του νησιού. Ωστόσο, στα πλάνα των τριών ιδιοκτητών είναι η κατάτμηση της γης και η πώλησή της για κατασκευή εξοχικών κατοικιών. Στον υγρότοπο απαντώνται οι οικότοποι 1310 - Μονοετής βλάστηση με Salicornia και άλλα είδη των λασπωδών και αμμωδών ζωνών, 1410 - Μεσογειακά αλίπεδα (Juncetalia maritimi) και 2250 * - Θίνες των παραλίων με Juniperus spp.. Η βλάστηση είναι κυρίως αλοφυτική με αρμυρήθρες και δευτερευόντως υπερυδατική με σκίρπα και βούρλα. Ο υγρότοπος βρίσκεται εντός των ορίων Ζώνης Ειδικής Προστασίας (GR4220025), Σημαντικής Περιοχής για τα Πουλιά (Πορτόλου και συν. 2009) και Τοπίου Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους (ΦΕΚ 1455/Β/1975). Τέλος, στο σύνολο του προστατεύεται από το Π.Δ. των μικρών νησιωτικών υγρότοπων της Ελλάδας (Y422PAR011, ΦΕΚ 229/ΑΑΠ/2012). Οι κύριες απειλές για τον υγρότοπο προκύπτουν από τα μελλοντικά πλάνα για εκτενή κατασκευή εξοχικών κατοικιών, τον τουρισμό και το κυνήγι. (Περίοδος αναφοράς πρωτογενών δεδομένων: 5/2009. Απογραφείς: Ν. Γεωργιάδης).