Νησιωτικοί υγρότοποι της Ελλάδας

Η λιμνοθάλασσα Ριβάρι βρίσκεται 1,2 χιλιόμετρα περίπου νοτιοανατολικά του οικισμού Εμπορειός στη Μήλο. Πρόκειται για λιμνοθάλασσα με σχετικά μεγάλο άνοιγμα προς τη θάλασσα, σε σχέση με το μέγεθός της. Στο βόρειο τμήμα, που συνορεύει με τη θάλασσα, υπάρχει χαρακτηριστική αμμώδης λουρονησίδα με αμμόφιλη βλάστηση και συστοιχίες φυτεμένων αλμυρικών, που καταλήγει σε ένα βραχώδη χαμηλό λόφο. Τα ηπειρωτικά σύνορά της περιστοιχίζονται από καλλιέργειες, μέρος των οποίων έχει εγκαταλειφτεί και έχει αποικιστεί από υπερυδατική και αλλοφυτική βλάστηση. Στη λιμνοθάλασσα αναπτύσσονται συστάδες πωσειδωνίας και υπάρχουν μεγάλες συγκεντρώσεις ψαριών. Οι δραστηριότητες στον υγρότοπο σχετίζονται κυρίως με τις καλλιέργειες στο ηπειρωτικό τμήμα, ενώ φαίνεται ότι παλιότερα λειτουργούσαν και ιχθυοκαλλιέργειες (Ριβάρια) των οποίων τα απομεινάρια είναι ορατά προς την μπούκα. Το νερό είναι αλμυρό σε μίξη με λιγοστό γλυκό που προέρχεται κυρίως από τις επιφανειακές απορροές. Απαντώνται οι οικότοποι 1150* - Λιμνοθάλασσες, 1310 - Μονοετής βλάστηση με Salicornia και άλλα είδη των λασπωδών και αμμωδών ζωνών και 1120* - Εκτάσεις θαλάσσιου βυθού με βλάστηση (Ποσειδώνιες). Η βλάστηση είναι αλοφυτική αποτελούμενη κυρίως από είδη Salicornia, αμμόφιλη με κυρίαρχα είδη τα Limonium sp., Ammophila sp., υπερυδατική των υγρών λιβαδιών με βούρλα (Juncus sp.), σκίρπα (Scirpus sp.) και αγριοκάλαμα (Phragmites sp.) καθώς και θαμνώδης με σκίνα και πικροδάφνες, ενώ στο ηπειρωτικό τμήμα της μπούκας έχουν φυτευτεί και αθάνατοι (Agave americana). Ο υγρότοπος βρίσκεται εντός των ορίων Ειδικής Ζώνης Διατήρησης (GR4220005 και GR4220020), Ζώνης Ειδικής Προστασίας (GR4220030), Σημαντικής Περιοχής για τα Πουλιά (Πορτόλου και συν. 2009) και αρχαιολογικής περιοχής (ΦΕΚ 1193/Β/1998). [Επίσκεψη για την απογραφή: Ν. Γεωργιάδης & Κ. Παραγκαμιάν 5/2011].