Νησιωτικοί υγρότοποι της Ελλάδας

Το έλος Γρίλια βρίσκεται περίπου 2,7 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του οικισμού Σπαρτοχωρίου, στο Μεγανήσι. Πρόκειται για παράκτιο έλος υφάλμυρου έως αλμυρού νερού με αργιλώδες υπόστρωμα και υψηλό βαθμό φυσικότητας. Τροφοδοτείται με αλμυρό νερό μέσω του χειμέριου κύματος, ενώ πιθανολογείται ότι υπάρχει και υπόγεια επικοινωνία με τη θάλασσα. Η τροφοδοσία του με γλυκό νερό γίνεται απ’ ευθείας από την, μικρής έκτασης αλλά αρκετά επικλινή, λεκάνη απορροής. Το έλος κρατά νερό καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, αν και τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες αυτό είναι ελάχιστο. Γύρω από τον υγρότοπο δεν υπάρχουν έντονες ανθρώπινες δραστηριότητες πλην της βοσκής αιγοπροβάτων, ενώ υπάρχει και άγνωστης έντασης κυνήγι. Ο δρόμος που περνάει περιφερειακά του υγρότοπου στο ανατολικό τμήμα του, μπορεί να χαρακτηριστεί ως η μοναδική αλλοίωση μαζί με τους πυλώνες ηλεκτροδότησης που υπάρχουν λίγο έξω από το νότιο όριό του. Μέρος της έκταση του έλους που πλημμυρίζει καλύπτεται με υφυδατική βλάστηση. Η υπόλοιπη βλάστηση γύρω από τον υγρότοπο, είναι κυρίως υπερυδατική με βούρλα και σκίρπα (οικότοπος 1410 - Μεσογειακά αλίπεδα), ενώ δευτερευόντως και περιφερειακά των υγρών λιβαδιών, υπάρχει και θαμνώδης/ποώδης βλάστηση με σκίνους, αρμυρίκια, άγριες μέντες και άλλα θαμνώδη και ποώδη είδη. Ο υγρότοπος βρίσκεται εντός Ειδικής Ζώνης Διατήρησης (GR2220003) και Σημαντικής Περιοχής για τα Πουλιά (Πορτόλου και συν. 2009), ενώ προστατεύεται από το π.δ. των μικρών νησιωτικών υγρότοπων (Y224MGN003, ΦΕΚ 229/ΑΑΠ/2012). (Περίοδος αναφοράς πρωτογενών δεδομένων: 4/2010. Απογραφείς: Ν. Γεωργιάδης, Φ. Βρεττού).