Νησιωτικοί υγρότοποι της Ελλάδας

Ο ποταμός Τσιχλιώτας (ή Τσιχλιώντας) βρίσκεται δυτική Λέσβο, 4,9 χιλιόμετρα νότια – νοτιοανατολικά από το Σίγρι. Ο υγρότοπος έχει έκταση 277 στρέμματα περιλαμβάνει μεγάλο τμήμα του κάτω ρου τού ποταμού, την εκβολή του και μια ελώδη έκταση με βούρλα που εκτείνεται βορειοδυτικά της εκβολής παράλληλα με την ακτή. Συμπεριλαμβάνεται στην απογραφή του WWF Ελλάς για τους υγρότοπους του Αιγαίου (Κατσαδωράκης & Παραγκαμιάν 2007). Η λεκάνη απορροής του Τσιχλιώτα είναι από τις ελάχιστες -αν όχι η μοναδική τέτοιου μεγέθους λεκάνη- με τόσο λίγες ανθρώπινες επεμβάσεις. Η περιοχή διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση. Δόμηση σχεδόν δεν υπάρχει και οι δρόμοι είναι ελάχιστοι. Υπάρχουν επίσης ελάχιστες εκτατικές καλλιέργειες και μόνο η μακρόχρονη και έντονη βόσκηση αποτελεί πρόβλημα. Η παρουσία νερού στην εκβολή είναι μόνιμη. Οι κύριοι τύποι οικότοπων είναι οι: 92D0 - Νότια παρόχθια δάση-στοές και λόχμες (Nerio-Tamaricetea και Securinegion tinctoriae), 1130 - Εκβολές ποταμών, 1410 - Μεσογειακά αλίπεδα (Juncetalia maritimi). Υπάρχουν αρκετές μορφές βλάστησης: υφυδατική υδρόβια, ελεύθερα επιπλέουσα, υπερυδατική, υποβαθμισμένη θαμνώδης/δενδρώδης, υγρολιβαδική, βλάστηση αμμωδών ακτών. Η σχετική χλωρίδα αποτελείται κυρiως από μυριόφυλλα (Myriophyllum spp.), ποταμογείτονες (Potamogeton spp.), βατράχια (Ranunculus spp.), ψάθες αμμοθινών ( Ammophila arenaria), βούρλα (Juncus spp.), ψαθιά (Typha spp.), καλάμια (Phragmites australis, Arundo donax), αρμυρίκια (Tamarix spp.), βάτα (Rubus sp.) ιτιές (Salix spp.), πικροδάφνες (Nerium oleander), λυγαριές (Vitex agnus-castus), θυμάρια (Coridothymus capitatus), αστοιβίδες (Poterium spinosum). Ολόκληρος ο υγρότοπος βρίσκεται εντός των ορίων Ειδικής Ζώνης Διατήρησης (GR4110003) και Ζώνης Ειδικής Προστασίας (GR4110013) (ΦΕΚ 60/Α/2011). Βρίσκεται επίσης εντός των ορίων του Καταφυγίου Άγριας Ζωής «Απολιθωμένα (Σιγρίου)» (ΦΕΚ 406/Β/1976) και της Αρχαιολογικής περιοχής Τσιχλιωτά (ΦΕΚ 256/Β/1992). [Επισκέψεις για την απογραφή: Ν. Παναγιώτου 4/2004, Κ. Παραγκαμιάν 2/2006].