Νησιωτικοί υγρότοποι της Ελλάδας

Τα Σουρλάδικα βρίσκονται 2,4 χιλιόμετρα βορειοδυτικά από τον Κότσινα. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο υγροτοπικό σύστημα που απαντάται σε ελάχιστα μέρη στο νησιωτικό χώρο. Σε μια περιοχή με εκτεταμένες αμμοθίνες σχηματίζονται κοιλότητες μεταξύ των θινών που συγκρατείται νερό εποχικά δημιουργώντας έτσι πολλά μικρά αβαθή λιμνία. Η αλατότητα εξαρτάται από το βαθμό επίδρασης της θάλασσα και μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ γλυκού και υφάλμυρου. Στο βόρειο τμήμα της οριοθετημένης έκτασης διέρχεται εποχικός ρύακας που όμως δεν φαίνεται να σχετίζεται άμεσα υδρολογικά με όλα τα λιμνία. Ο υγρότοπος διατηρεί σε μεγάλο βαθμό τη φυσικότητα του παρά τις ανθρώπινες δραστηριότητες που υπάρχουν όπως διανοίξεις δρόμων, αμμοληψίες, είσοδος οχημάτων στις αμμοθίνες και ελεύθερη κατασκήνωση στην παραλία τους θερινούς μήνες. Απαντώνται οι οικότοποι 2120 - Κινούμενες θίνες της ακτογραμμής με Ammophila arenaria («λευκές θίνες»), 72Α0 - Καλαμώνες και 2190 - Υγρές κοιλότητες μεταξύ των θινών. Η βλάστηση αποτελείται από αμμόφιλα είδη στις θίνες (Ammophila arenaria, Pancratium maritimum, Otanthus maritimus), καλάμια (Phragmites australis), βούρλα (Juncus sp.), ψαθιά (Typha sp.) και νεραγκούλες (Ranunculus sp.) στις κοιλότητες και κατά μήκος του ρύακα. Όσον αφορά την πανίδα, παρατηρήθηκαν γραμμωτές νεροχελώνες (Mauremys rivulata) και βατράχια (Pelophylax bedriagae) ενώ στην περιοχή υπάρχει μεγάλος αριθμός από αγριοκούνελα (Oryctolagus cuniculus) που βρίσκουν καταφύγιο στις αμμοθίνες. Τμήμα του υγρότοπου βρίσκεται εντός περιοχής αρχαιολογικού ενδιαφέροντος (ΦΕΚ 1460/Β/2001). [Επίσκεψη για την απογραφή: Θ. Γιαννακάκης & Α. Καρδαμάκη 4/2011].