Νησιωτικοί υγρότοποι της Ελλάδας

Ο υγρότοπος βρίσκεται περίπου 300 μέτρα νότια του οικισμού του Κάτω Ζάκρου. Πρόκειται για την εκβολή ρύακα εποχικής ροής, ο οποίος κατά τους θερινούς μήνες διατηρεί στάσιμο νερό. Στο μικρό αυτό εκβολικό σύστημα συμπεριλαμβάνεται και ένα υγρολίβαδο δίπλα στην κοίτη. Περιμετρικά οι ανθρώπινες δραστηριότητες ασκούν σημαντικές πιέσεις στον υγρότοπο. Ο κύριος δρόμος που ενώνει τον οικισμό με τη Ζάκρο διέρχεται δίπλα στην οριοθετημένη έκταση ενώ στην περιοχή υπάρχουν ελαιόδεντρα. Κατά μήκος της παράκτιας ζώνης έχουν φυτευτεί αρμυρίκια και τους καλοκαιρινούς μήνες την περιοχή επισκέπτονται τροχόσπιτα. Απαντώνται οι οικότοποι 1410 - Μεσογειακά αλίπεδα (Juncetalia maritimi) και 72Α0 – Καλαμώνες με κυρίαρχα είδη τα βούρλα (Juncus sp.) και τα αγριοκάλαμα (Phragmites australis). Ο υγρότοπος βρίσκεται εντός των ορίων Ζώνης Ειδικής Προστασίας (GR4320016) και ένα μικρό τμήμα του εντός των ορίων Καταφυγίου Άγριας Ζωής (Κ871, ΦΕΚ 1388/Β/2004). Όλη η έκταση προστατεύεται από το Προεδρικό Διάταγμα των μικρών νησιωτικών υγρότοπων (ΦΕΚ 229/ΑΑΠ/2012) ενώ επιπλέον προστατεύεται στα πλαίσια του Σχεδίου Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης Δήμου Ιτάνου (ΦΕΚ 498/ΑΑΠ/2009). Τέλος ο υγρότοπος ανήκει στην Α’ Αρχαιολογική Ζώνη Κάτω Ζάκρου (ΦΕΚ 751/Β/1991), βρίσκεται σε περιοχή που έχει χαρακτηριστεί Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους (ΦΕΚ 534/Β/1983) και σε Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά (Πορτόλου και συν. 2009). [Επίσκεψη για την απογραφή: Κ. Παραγκαμιάν & Θ. Γιαννακάκης 04/2009].