Νησιωτικοί υγρότοποι της Ελλάδας

Η αλυκή Κιμώλου βρίσκεται περίπου 2,2 χιλιόμετρα νότια - νοτιοανατολικά της Χώρας. Πρόκειται για εποχιακό αλμυρό λιμνίο του οποίου το 20% περίπου της έκτασης έχει αλλάξει χρήση είτε με μπαζώματα και εκχερσώσεις, είτε με την κατασκευή του παραλιακού δρόμου που τέμνει τον υγρότοπο στο νότιο τμήμα του. Επιπρόσθετα, όταν ο υγρότοπος ξεραίνεται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες χρησιμοποιείται ως γήπεδο ποδοσφαίρου. Στο νοτιοανατολικό άκρο του υπάρχει κανάλι που περνάει κάτω από τον παραλιακό δρόμο και κατευθύνει το νερό προς τη θάλασσα. Γύρω από τον υγρότοπο υπάρχουν εκτατικές καλλιέργειες που έχουν επεκταθεί προς αυτόν και δύο κτίσματα που λειτουργούν το καλοκαίρι ως ταβέρνες. Παρ’ όλα αυτά, ο υγρότοπος διατηρεί έντονα τα χαρακτηριστικά του και έχει ιδιαίτερη αξία για τη μεταναστευτική ορνιθοπανίδα. Το έλος τροφοδοτείται με γλυκό νερό από τα ατμοσφαιρικά κατακρημνίσματα. Στον υγρότοπο απαντάται σε υπολειμματική μορφή ο οικότοπος 72Α0 - Καλαμώνες. Η βλάστηση είναι κυρίως υπερυδατική με κυρίαρχο είδος το αγριοκάλαμο (Phragmites australis), ενώ δευτερευόντως υπάρχουν μικρά τμήματα υγρών λιβαδιών με βούρλα καθώς επίσης και αλόφυτα και αμμόφιλα είδη προς την παραλία. Στα όριά του έχουν φυτευτεί αλμυρίκια, ακακίες, ευκάλυπτοι, αθάνατοι, πικροδάφνες και μπούζι. Οι δραστηριότητες στη λεκάνη απορροής είναι ήπιες με κυρίαρχες τις καλλιέργειες και τις διασκορπισμένες κατοικίες και δεν προκαλούν προβλήματα στον υγρότοπο. Ο υγρότοπος προστατεύεται από το Π.Δ. των μικρών νησιωτικών υγρότοπων της Ελλάδας (Y422KIM001, ΦΕΚ 229/ΑΑΠ/2012). (Περίοδος αναφοράς πρωτογενών δεδομένων: 5/2011. Απογραφείς: Ν. Γεωργιάδης, Κ. Παραγκαμιάν).