Νησιωτικοί υγρότοποι της Ελλάδας

Το έλος Λιβαδάκι βρίσκεται περίπου 3 χιλιόμετρα δυτικά-νοτιοδυτικά της Καρύστου. Πρόκειται για παράκτιο έλος με αρκετά υψηλό βαθμό φυσικότητας, το οποίο σχηματίζεται από την διακλαδιζόμενη εκβολή χειμάρρου σε συνδυασμό με τον υψηλό υδροφόρο ορίζοντα και το χειμέριο κύμα της θάλασσας. Στο παραλιακό τμήμα του υγρότοπου αναπτύσσονται θίνες και στα βόρεια υπάρχει ένα μικρό τμήμα με χαρακτηριστικά εποχικού αλμυρού λιμνίου. Στο κεντρικό τμήμα της εκβολής υπάρχει νερό σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους κυρίως λόγω της θαλάσσιας επίδρασης. Στον υγρότοπο απαντώνται οι οικότοποι 1410 - Μεσογειακά αλίπεδα (Juncetalia maritimi), 2110 - Υποτυπώδεις κινούμενες θίνες και 2190 - Υγρές κοιλότητες μεταξύ των θινών. Η βλάστηση είναι κυρίως υπερυδατική των υγρών λιβαδιών με βούρλα (Juncus sp.) και σκίρπα (Scirpus sp.), αμμόφιλη με διάφορα είδη στο παραλιακό μέτωπο καθώς και με διάσπαρτα άτομα πικροδάφνης, κοιλότητες με αγριοκάλαμα (Phragmites australis) και φυτεμένα αρμυρίκια. Προς τα ανάντη του υγρότοπου υπάρχουν φυτεμένα άτομα λεύκης και ευκάλυπτοι. Οι δραστηριότητες στον υγρότοπο αφορούν τη βόσκηση κυρίως στα ανάντη, ενώ άλλες υποβαθμιστικές ενέργειες αφορούν την περίφραξη μικρού τμήματος για οικοδομική χρήση, την χρήση του παραλιακού μετώπου για αυτοσχέδιες διαδρομές με τετρακίνητα μηχανοκίνητα οχήματα καθώς και το κυνήγι (με άγνωστη ένταση). Οι δραστηριότητες στη λεκάνη απορροής είναι ήπιες με μοναδική, σχεδόν, χρήση εκείνη της βοσκής. Οι σημαντικότερες απειλές για τον υγρότοπο προκύπτουν από την τουριστική κίνηση και τις συναφείς δραστηριότητες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες καθώς και τη δόμηση που φαίνεται να αναπτύσσεται γύρω του. [Επίσκεψη για την απογραφή: Ν. Γεωργιάδης 5/2012].