Νησιωτικοί υγρότοποι της Ελλάδας

Η εκβολή του ποταμού Καρκαλά βρίσκεται περίπου 1,4 χιλιόμετρα δυτικά - νοτιοδυτικά του οικισμού της Καρύστου. Ο ποταμός Καρκαλάς μαζί με τον ποταμό Ρηγιά (EUB044), που εκβάλλει μερικές εκατοντάδες μέτρα δυτικά του, σχημάτιζαν τα όρια ενός εκτενούς έλους στον κάμπο Καρύστου, το οποίο στραγγίζεται με σκοπό την γεωργική του εκμετάλλευση. Έτσι στις μέρες μας υπάρχουν μόνο τμηματικά απομεινάρια τους έλους προς την παραλία, τα περισσότερα κατάντη του κεντρικού δρόμου που διασχίζει τα δύο ποτάμια αλλά και ανάντη, για να μαρτυρούν τη δομή της περιοχής προ στράγγισης. Τα αποστραγγιστικά κανάλια ενώνονται σε ένα κεντρικό κανάλι προς την παραλία και διοχετεύονται στην εκβολή του Ρηγιά. Εκτός από τις καλλιέργειες, υπάρχουν έντονες επιχωματώσεις και αποθέσεις αδρανών για την οικοδομική εκμετάλλευση υγροτοπικών τμημάτων, ενώ γύρω από την εκβολή υπάρχει έντονος καλοκαιρινός τουρισμός. Οι δραστηριότητες στη λεκάνη απορροής είναι σχετικά έντονες με κυρίαρχες τις καλλιέργειες, τη βοσκή, τον ευρύτερο οικιστικό ιστό της Καρύστου και μικρές βιοτεχνικές μονάδες. Απαντώνται οι οικότοποι 1410 - Μεσογειακά αλίπεδα (Juncetalia maritimi) και 72Α0 - Καλαμώνες. Η βλάστηση είναι κυρίως υπερυδατική με βούρλα (Juncus sp.), αγριοκάλαμα (Phragmites australis) και σκίρπους (Scirpus sp.), ενώ δευτερευόντως υπάρχει και θαμνώδης βλάστηση με πικροδάφνες, λυγαριές και δενδρώδης βλάστηση με λεύκες, πλατάνια και φυτεμένα αλμυρίκια. Ο Γκαίτλιχ, σε παρατηρήσεις του το 1989, αναφέρει 13 παρυδάτια είδη πουλιών που παρατηρήθηκαν στην ευρύτερη περιοχή των ελών του κάμπου Καρύστου, χωρίς ωστόσο να γίνεται σαφές σε ποιους ακριβώς υγρότοπους παρατηρήθηκε το καθένα από αυτά (Gaetlich 1992). Οι σημαντικότερες απειλές για τον υγρότοπο προκύπτουν κυρίως από τις οικοδομικές δραστηριότητες και την επέκταση των γύρω καλλιεργειών. Ο υγρότοπος προστατεύεται από το π.δ. των μικρών νησιωτικών υγρότοπων (Y242EUB045, ΦΕΚ 229/ΑΑΠ/2012). (Περίοδος αναφοράς πρωτογενών δεδομένων: 10/2007, 8/2011, 12/2011. Απογραφείς: Ν. Γεωργιάδης).