Νησιωτικοί υγρότοποι της Ελλάδας

Η λίμνη του Δύστου βρίσκεται 2 χιλιόμετρα νότια–νοτιοδυτικά από τον ομώνυμο οικισμό Δύστο του Δήμου Κύμης-Αλιβερίου. Αναφέρεται στην εθνική απογραφή με κωδικό GR242279000 (Ζαλίδης & Ματζαβέλας 1994) και περιλαμβάνεται στην απογραφή του WWF Ελλάς για τους υγρότοπους του Αιγαίου (Κατσαδωράκης & Παραγκαμιάν 2007). Ο υγρότοπος καταλαμβάνει έκταση 7,3 τ. χιλιόμετρα. Πρόκειται για μια ρηχή και πολύ ευτροφική λίμνη γλυκού νερού. Το νερό είναι αλκαλικό (pH 8,7) και έχει ειδική αγωγιμότητα 1.320 uS/cm (Langangen 2010b). Το μεγαλύτερο ποσοστό της έκτασης του υγρότοπου είναι καλυμμένο με καλάμια Phragmites australis (τύπος οικότοπου 72Α0 - Καλαμώνες) τα οποία δημιουργούν τον μεγαλύτερο καλαμιώνα των Ελληνικών νησιών. Εκτός από το P. australis, υπάρχουν σημαντικοί πληθυσμοί από Scirpus lacustris και Typha sp.. Η υφυδατική βλάστηση είναι επίσης ανεπτυγμένη (Chara connivens, C. globularis, Myriophyllum sp., Potamogeton sp., Ranunculus sp.) ιδιαίτερα στα τμήματα του υγρότοπου που κρατούν νερό. Από τη λίμνη έχουν αναφερθεί δύο είδη ψαριών (Cyprinus carpio, Gambusia holbrooki) και είναι πολύ πιθανό να ζουν εκεί ακόμα βίδρες. Η ορνιθοπανίδα της περιλαμβάνει περισσότερα από 100 είδη. Η περιοχή είναι σημαντική κυρίως για τα μεταναστευτικά και αναπαραγόμενα υδρόβια είδη. Σε αυτά περιλαμβάνονται εννέα από τα 21 στην Ευρώπη που περιορίζονται (όταν αναπαράγονται) στη Μεσογειακή διάπλαση (Πορτόλου και συν. 2009). Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν κυρίως εντατικές και εκτατικές καλλιέργειες, βοσκότοποι και υποβαθμισμένοι θαμνώνες - φρύγανα. Μικρό, σχετικά, τμήμα του υγρότοπου καλλιεργείται. Οι σημαντικότερες απειλές είναι η αγροτική εντατικοποίηση, οι αποστραγγίσεις και οι αντλήσεις υπόγειων υδάτων. Σχεδόν ολόκληρος ο υγρότοπος βρίσκεται εντός των ορίων Ζώνης Ειδικής Προστασίας (GR2420008) (ν. 3937/2011, ΦΕΚ 60/Α/2011) και είναι χαρακτηρισμένος ως περιοχή απολύτου προστασίας της φύσης (Περιοχή 1) με το Π.Δ. για τον καθορισμό Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου Λίμνης Δύστου (ΦΕΚ 60/Δ/08.02.1990). Επιπλέον το ανατολικό του τμήμα βρίσκεται εντός της αρχαιολογικής περιοχής Δύστου (ΦΕΚ 239/Β/1998). [Επίσκεψη για την απογραφή: Κ. Παραγκαμιάν 8/2008].