Νησιωτικοί υγρότοποι της Ελλάδας

Ο υγρότοπος Λιμνία Τσουγκριά 2 βρίσκεται στη νοτιοδυτική ακτή της νήσου Τσουγκριά (Δήμος Σκιάθου), ακριβώς πίσω από την παραλία Λαλαριάς και είναι ένας από τους 2 υγρότοπους που απογράφηκαν στο νησί. Υπάρχουν ακόμα 2 υγρότοποι, αλλά είναι πολύ μικροί και δεν συμπεριελήφθησαν στην απογραφή (ο βρίσκεται ένας στη θέση Κεφαλάκια, στο βορειότερο σημείο του νησιού και ο άλλος λίγο νοτιότερα του υγρότοπου “Λιμνία Τσουγκριά 2”). Ο υγρότοπος Λιμνία Τσουγκριά 2 έχει συνολική έκταση 22,3 στρέμματα και αναφέρεται στην απογραφή του WWF Ελλάς για τους υγρότοπους του Αιγαίου (Κατσαδωράκης & Παραγκαμιάν 2007).  Περιλαμβάνει δύο εποχικά λιμνία υφάλμυρου νερού που περιβάλλονται από μια ζώνη πλάτους 5-30μ. με αλοφυτική βλάστηση από βούρλα (Juncus acutus  και J. maritimus). Τα λιμνία συνδέονται με μια ζώνη βούρλων μήκους 80μ. και μέσου πλάτους 25μ. Το νερό των λιμνίων είναι αλκαλικό (pH 8,31, Cattaneo & Grano 2014) και υπερχειλίζει από το νότιο άκρο του υγρότοπου. Ο υγρότοπος διαχωρίζεται από τη θάλασσα με μια αμμοθινική έκταση μήκους 300μ. και μέσου πλάτους 20μ. Στην ευρύτερη περιοχή η βλάστηση είναι δενδρώδης και θαμνώδης με επικρατούντα τα σχίνα (Pistacia lentiscus), τα διάσπαρτα πεύκα (Pinus halepensis και μεμονωμένα P. pinea) και ελιές. Εδώ και στον βορειότερο υγρότοπο παρατηρούνται και άλλα υγρόφιλα είδη όπως η μυρτιά (Myrtus communis), το σάκχαρο (Saccharum ravennae), το φλισκούνι (Mentha pulegium), ακόμα και λίγα πλατάνια (Cattaneo & Grano 2014). Επίσης, και τα φυτεμένα στο παρελθόν οθρόκλαδο κυπαρίσσι (Cupressus sempervirens) και ευκάλυπτος (Eucalyptus camaldulensis). Παλαιότερα η  περιοχή ήταν το επίκεντρο των παραγωγικών δραστηριοτήτων του νησιού, κυρίως η παραγωγή ελαιόλαδου, μέχρι και το 1960. Υπάρχουν ακόμα αν και ερειπωμένα το ελαιοτριβείο και ακόμα 8 οικίες που διέμεναν οι εργάτες, ο ιδιοκτήτης και ο βοσκός (Παπακωνσταντίνου 2009). Σήμερα ο υγρότοπος βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Όπως ισχύει και για τον άλλο υγρότοπο του νησιού θα πρέπει να επισημανθεί ότι ένας μεγάλος αριθμός παραθεριστών επισκέπτεται καθημερινά την παραλία από τη Σκιάθο και κινείται ανεξέλεγκτα και στις αμμοθίνες. Μια πιθανότατη συνέπεια μπορεί να είναι και η απουσία αμμόφιλης βλάστησης και ειδών όπως τα Euphorbia paralias και Diotis maritima (=Otanthus maritimus) που ενώ υπήρχαν σε αφθονία το 1975 (Economidou 1975) σήμερα δεν υπάρχουν (Cattaneo & Grano 2014). H σημασία του υγρότοπου για τα μεταναστευτικά και τα μικρόσωμα εντομοφάγα πουλιά έχει επισημανθεί από αρκετούς ερευνητές (Tsachalidis et al. 2006) ενώ ολόκληρο το νησί περιλαμβάνεται στις σημαντικές περιοχές για τα θαλασσοπούλια (GR198: Νήσοι Σκιάθος και Σκόπελος, Fric et al. 2014). Ο υγρότοπος προστατεύεται από το Π.Δ. για τους νησιωτικούς υγρότοπους (Y143TSO002, ΦΕΚ 229/ΑΑΠ/2012).