Νησιωτικοί υγρότοποι της Ελλάδας

Το φράγμα Στενού κατασκευάστηκε περίπου στο μέσο της κοιλάδας του ομώνυμου ρέματος που εκβάλει στον όρμο Λιβάδι, σε απόσταση περίπου 1 χιλιόμετρο ανατολικά - βορειοανατολικά από τη Σέριφο. Ο σκοπός της κατασκευής του έργου είναι η ταμίευση νερού για άρδευση και ύδρευση. Το φράγμα ολοκληρώθηκε το 2003, τροφοδοτείται από το χείμαρρο Στενό και έχει ωφέλιμο όγκο νερού 720.000 κ.μ. (Αθανασόπουλος και συν. 2006). Λόγω των λίγων χρόνων που μεσολάβησαν από την αποπεράτωση της φραγμολίμνης, αλλά και της έντονης αυξομείωσης της στάθμης του νερού της δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα υγροτοπική βλάστηση. Έτσι, η βιολογική σημασία της φραγμολίμνης αξιολογήθηκε ως ουδέτερη. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα, μπορεί να μετατραπεί σε έναν τεχνητό υγρότοπο με υψηλή βιολογική σημασία. Το φράγμα Στενού, ευθύνεται ως ένα βαθμό, για την υποβάθμιση του έλους Λιβάδι, μιας και το ρέμα Στενού ήταν ο κύριος τροφοδότης γλυκού νερού για το έλος. Έτσι με τη διακοπή της παροχής γλυκού νερού, τα υγροτοπικά χαρακτηριστικά και οι λειτουργίες του έλους υποβαθμίστηκαν δίνοντας τη δυνατότητα σε δευτερογενείς ανθρωπογενείς δραστηριότητες στα κατάντη (δόμηση, καλλιέργειες, τσιμεντόστρωση της κοίτης) με αποτέλεσμα την καταστροφή του έλους. Οι δραστηριότητες στην λεκάνη απορροής είναι ήπιες με κυρίαρχη τη βόσκηση. Η νήσος Σέριφος έχει κηρυχθεί Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους (ΦΕΚ 1176/Β/2000). (Περίοδος αναφοράς πρωτογενών δεδομένων: 2/2008. Απογραφείς: Ν. Γεωργιάδης).