Νησιωτικοί υγρότοποι της Ελλάδας

Το έλος Μαστιχάρι βρίσκεται 6 χιλιόμετρα δυτικά - νοτιοδυτικά του ομώνυμου οικισμού στην Κω. Πρόκειται για μικρή εκβολή που σχηματίζεται από δύο ρέματα περιοδικής ροής και πιθανά από αναβλύσεις υφάλμυρου νερού ψηλά προς την κεντρική κοίτη. Η παρουσία νερού στον υγρότοπο είναι σχεδόν μόνιμη και οφείλεται κυρίως στην αλληλεπίδρασή του με τη θάλασσα. Μέσα στα όρια του υγρότοπου δεν υπάρχουν έντονες ανθρώπινες δραστηριότητες με εξαίρεση την ύπαρξη εκτατικών καλλιεργειών, που έχουν καταλάβει μικρά τμήματά του κυρίως στη νοτιοδυτική πλευρά, καθώς και τη δημιουργία χωματόδρομου που τέμνει τον υγρότοπο περίπου στα 150 μέτρα από τη θάλασσα. Οι δραστηριότητες στη λεκάνη απορροής είναι σχετικά έντονες με κυρίαρχες τις καλλιέργειες, τη δόμηση, τις τουριστικές δραστηριότητες και το αεροδρόμιο του νησιού, μέρος του οποίου καταλαμβάνει τμήμα της λεκάνης του. Απαντώνται οι οικότοποι 72Α0 - Καλαμώνες, 2120 - Κινούμενες θίνες της ακτογραμμής με Ammophila arenaria (λευκές θίνες) και 2250* - Λόχμες των παραλιών με άρκευθους (Juniperus spp.). Η βλάστηση είναι κυρίως υπερυδατική αποτελούμενη από αγριοκάλαμα (Phragmites australis), σκίρπα (scirpus sp.), ψαθιά (Typha sp.) και βούρλα (Juncus sp.). Στα όρια του υγρότοπου προς την παραλία υπάρχουν επίσης θίνες με αμμόφιλη βλάστηση αποτελούμενη κυρίως από ψάθες (Ammophila sp.) και ώτανθους (Otanthus maritimus) που περιβάλλονται από πολύ σημαντικές θίνες με δενδρώδη βλάστηση αποτελούμενη από άρκευθους (Juniperus sp.). Η σημαντικότερη απειλή για τον υγρότοπο είναι η πιθανή επέκταση των τουριστικών δραστηριοτήτων. Ο υγρότοπος προστατεύεται από το Π.Δ. των μικρών νησιωτικών υγρότοπων (Y421KOS007, ΦΕΚ 229/ΑΑΠ/2012). (Περίοδος αναφοράς πρωτογενών δεδομένων: 5/2005. Απογραφείς: Ν. Γεωργιάδης).