Νησιωτικοί υγρότοποι της Ελλάδας

Το σπήλαιο Μελισσάνη βρίσκεται νοτιοδυτικά του Καραβόμυλου. Αναφέρεται στην εθνική απογραφή υγρότοπων ως Λίμνη Μελισάνη (GR224201000, Ζαλίδης & Μαντζαβέλλας 1994). Πρόκειται για τμήμα του καρστικού συστήματος μέσω του οποίου το θαλάσσιο νερό που διεισδύει  στο σύστημα καταβοθρών βόρεια της χερσονήσου Αργοστολίου και αφού αναμειχθεί με το νερό των κατακρημνισμάτων που κατεισδύουν στους υπερκείμενους ασβεστόλιθους διοχετεύεται στις πηγές Σάμης - Αγ. Ευφημίας (Maurin & Zoetl 1967). Στον καρστικό αυτό άξονα υπάρχουν ακόμα 3 υπόγειοι υγρότοποοι που συμπεριλαμβάνονται στην απογραφή (KFL015-Λίμνη Καραβόμυλου, KFL030-Σπήλαιο Αγγαλάκι , KFL038-Σπήλαιο Ζερβάτη). Η φυσική είσοδος είναι ελλειψοειδής διαστάσεων 35x19 μέτρα και ακολουθεί βάραθρο βάθους 30 μέτρων μέχρι το επίπεδο την υποκείμενης λίμνης.  Το σπήλαιο είναι  διευθετημένο για να δέχεται επισκέπτες και για το σκοπό αυτό έχει διανοιχθεί μια τεχνητή σήραγγα στο χώρο υποδοχής. Η ελεύθερη επιφάνεια του σπηλαίου έχει έκταση 6,5 στρέμματα (μήκος 160m, μέσο πλάτος 40m) εκ των οποίων το 1/3 είναι χερσαίο. Το νερό έχει βάθος από 10 έως 40m. Το σπήλαιο αναπτύσσεται  από βορρά προς νότο. Στο νότιο τμήμα της αίθουσας υπάρχει μια πλημμυρισμένη γαλαρία μέσου πλάτους 15m και μήκους 250m (Casati & Dell’Oro 1991). Η γαλαρία σε πολλά σημεία έχει σταλακτίτες και σταλαγμίτες, γεγονός που καταδεικνύει ότι στο παρελθόν δεν ήταν πλημμυρισμένη. Λόγω επικοινωνίας του σπηλαίου με άλλα σπήλαια και τη θάλασσα υπάρχει μόνιμη παρουσία χελιών (Anguilla anguilla) και κεφάλων (Mugil cephalus). Παρά το γεγονός ότι το σπήλαιο δέχεται πολλούς επισκέπτες, το φυσικό του περιβάλλον  διατηρείται σε εξαιρετική κατάσταση. Βρίσκεται εντός των ορίων της αρχαιολογικής περιοχής Ληξουρίου (ΦΕΚ 453/Β/1994) ενώ η ευρύτερη περιοχή είναι Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά (Πορτόλου και συν. 2009). [Επίσκεψη για την απογραφή: Κ. Παραγκαμιάν και Α. Καρδαμάκη 4/2010].