Νησιωτικοί υγρότοποι της Ελλάδας

Το έλος του Όρμου Απράου 2 βρίσκεται περίπου 0,8 χιλιόμετρα ανατολικά - βορειοανατολικά από τον  του οικισμού του Αγίου Ηλία, στην Κέρκυρα. Πρόκειται για ένα παράκτιο έλος νερού μεταβλητής αλατότητας που περιλαμβάνει ένα μικρό φυσικό κανάλι και μια παρακείμενη έκταση με πυκνή βλάστηση. Το κανάλι διατηρεί νερό καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου και εκφορτίζει πηγή παροχής > 100 μ3/ώρα (Γκίνης και Γκίνης 2004). Στην ανατολική του κοίτη υπάρχει ιδιωτικός πεζόδρομος και το κανάλι είναι εγκιβωτισμένο ενώ στα δυτικά αναπτύσσεται μη προσεγγίσιμος καλαμιώνας. Στο παρελθόν, όλη η παράκτια ζώνη καταλαμβάνονταν από καλάμια συνιστώντας έτσι ένα ενιαίο έλος. Σήμερα, το μεγαλύτερο τμήμα της παραλίας έχει επιχωματωθεί και δομηθεί ενώ οι υγροτοπικές εκτάσεις περιορίζονται σε δύο υπολειμματικά τμήματα, στον υπό εξέταση υγρότοπο (KER057) και στο Έλος Όρμου Απράου 1 (KER037), στο άλλο άκρο της παραλίας. Στην αμμώδη παραλία γίνεται μηχανικός καθαρισμός και εκρίζωση των καλαμιών ενώ στον υγρότοπο απορρίπτονται νεκρά φύλλα από ποσειδωνίες που ξεβράζονται από το κύμα. Στο θαλάσσιο τμήμα, εκτός οριοθετημένης περιοχής, αναπτύσσονται αμμοσύρσεις και ρηχίες σε όλο το μήκος της παραλίας. Εκτός από τα ξενοδοχεία που καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο τμήμα της περιοχής, υπάρχει μια μικρή ξύλινη προβλήτα στη θάλασσα. Απαντώνται οι οικότοποι 6420 - Υγροί μεσογειακοί λειμώνες με υψηλές πόες από Molinio Holoschoenion και 72Α0 - Καλαμώνες ενώ επικρατεί το είδος Erianthus ravennae. Εκτός των άλλων ειδών χλωρίδας (Phragmites australis, Juncus sp., Tamarix sp.), αξιοσημείωτη είναι η παρουσία άλγεων στο κανάλι (Ulva sp.), που υποδηλώνει συνήθως ευτροφικές συνθήκες. Οι πιέσεις που ασκούνται στον υγρότοπο από τις τουριστικές δραστηριότητες είναι αρκετά έντονες και αναμένεται τα επόμενα χρόνια να τον υποβαθμίσουν περισσότερο. Ο υγρότοπος περιλαμβάνεται στο Προεδρικό Διάταγμα για την προστασία των μικρών νησιωτικών υγρότοπων της Ελλάδας (Y222KER057, ΦΕΚ 229/ΑΑΠ/2012). (Περίοδος αναφοράς πρωτογενών δεδομένων: 04/2010. Απογραφείς: Θ. Γιαννακάκης, Δ. Πουρσανίδης).