Νησιωτικοί υγρότοποι της Ελλάδας

Η Λίμνη Μπερτζάνου βρίσκεται περίπου 1 χιλιόμετρο βορειοανατολικά από το Τεμπλόνι, σε μια περιοχή που φιλοξενεί πολλά παρόμοια υγροτοπικά συστήματα (Γκίνης & Γκίνης 1994), ιδιαίτερα ενδιαφέροντα και μοναδικά στον νησιωτικό ελλαδικό χώρο. Πρόκειται για μια αβαθή λίμνη που διατηρεί πολύ λίγο νερό τους θερινούς μήνες, αλλά σε πλήρη ανάπτυγμα ξεπερνάει τα 60 στρέμματα. Ο πυθμένας της αποτελείται από ίζημα πλούσιο σε οργανική ύλη. Μέσα στα όρια του υγρότοπου δεν υπάρχουν έντονες ανθρώπινες δραστηριότητες (λίγη βόσκηση και μερική κοπή δέντρων) ενώ η απουσία δρόμου έχει συντελέσει στο να διατηρείται η φυσικότητα του στο ακέραιο. Παρόλα αυτά, ο υγρότοπος συνορεύει με τον ΧΥΤΑ Κέρκυρας και πιθανόν να επηρεάζεται σημαντικά απ’ αυτόν. Στη λίμνη καταλήγει και ένα κανάλι/ρύακας που τον ενώνει με το εποχικό λιμνίο Τεμπλονίου (KER054). Απαντώνται οι οικότοποι 92D0 - Νότια παρόχθια δάση-στοές και λόχμες (Nerio-Tamaricetea και Securinegion tinctoriae) και 3140 - Σκληρά, ολιγο-μεσοτροφικά ύδατα με βενθική βλάστηση χαροειδών σχηματισμών με Chara spp. Ένα σημαντικό τμήμα του υγρότοπου καταλαμβάνεται από λυγαριές (Vitex agnus-castus) και περιμετρικά υπάρχει μακία βλάστηση και φρύγανα καθώς και άλλη δενδρώδη βλάστηση (φτελιές, αγριοαχλαδιές, γαύροι). Επιπλέον, στο νερό υπάρχουν πυκνοί σχηματισμοί από χαρόφυτα μαζί με νεραγκούλες (Ranunculus eradicatum) και άλλα υγροτοπικά φυτά (Veronica anagallis-aquatica) ενώ στη λίμνη γίνεται και η πρώτη αναφορά ενός νέου χαρόφυτου, της Chara hellenica (Langangen 2010). Κατά την επίσκεψη διαπιστώθηκε η έντονη παρουσία αμφιβίων (Pelophylax epeiroticus) καθώς και πολλοί γλάροι λόγω της γειτνίασης με τον ΧΥΤΑ. Οι κυριότερες απειλές για τον υγρότοπο προκύπτουν από την σχεδιαζόμενη επέκταση του ΧΥΤΑ. Ο υγρότοπος περιλαμβάνεται στο Προεδρικό Διάταγμα για την προστασία των μικρών νησιωτικών υγρότοπων της Ελλάδας (Y222KER023, ΦΕΚ 229/ΑΑΠ/2012). (Περίοδος αναφοράς πρωτογενών δεδομένων: 04/2010. Απογραφείς: Θ. Γιαννακάκης, Α. Καρδαμάκη, Κ. Παραγκαμιάν, Δ. Πουρσανίδης).