Νησιωτικοί υγρότοποι της Ελλάδας

Η Αλυκή βρίσκεται σε απόσταση 3 χιλιομέτρων βορειοανατολικά του οικισμού Άγιοι Σαράντα και είναι ο μοναδικός υγρότοπος που έχει απογραφεί στην Ιθάκη. Πρόκειται για ένα ρηχό, αλμυρό εποχικό λιμνίο έκτασης σχεδόν 3,5 στεμμάτων το οποίο είναι οριοθετημένο με τοιχίο, εκτός από το νότιο τμήμα του όπου υπάρχει μια λωρίδα πλάτους 15 μέτρων με βότσαλα που το διαχωρίζει από τη θάλασσα. Ο πυθμένας του λιμνίου βρίσκεται ελαφρά χαμηλότερα από τη στάθμη της θάλασσας και τους χειμερινούς μήνες κατακλύζεται πλήρως με θαλασσινό (και βρόχινο) νερό. Τα ιζήματα του πυθμένα είναι ανοξικά και περιέχουν μεγάλη ποσότητα οργανικής ύλης που προέρχεται από τη σήψη κυρίως των φύλλων Ποσειδώνιας. Εντός των ορίων του υγρότοπου δεν υπάρχει βλάστηση. Περιμετρικά υπάρχει θαμνώδης βλάστηση με κυρίαρχα είδη το σχίνο (Pistacia lentiscus) και τη λαδανιά (Cistus salvifolius). Παλαιότερα, στα νότια του υγρότοπου, υπήρχαν καλλιέργειες σε διαμορφωμένες πεζούλες ενώ υπάρχουν ακόμα αρκετές ελιές και αμυγδαλιές. Στο παρελθόν επίσης είχαν γίνει δενδροφυτεύσεις με ορθόκλαδα κυπαρίσσια ενώ μέχρι και πριν λίγες δεκαετίες γινόταν μικρής έκτασης αλοπηγία. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 υπάρχουν αυτοσχέδια παραπήγματα στα οποία μένει ο μοναδικός κάτοικος της περιοχής. Τους καλοκαιρινούς μήνες η παραλία δέχεται αρκετούς παραθεριστές αρκετοί από τους οποίους κάνουν λασπόλουτρα στο ίζημα του λιμνίου. Η κατάσταση του υγρότοπου είναι καλή υπάρχουν όμως πολλά σκουπίδια, κυρίως πλαστικά που μεταφέρονται εκεί από τη θάλασσα και τον άνεμο. Η Αλυκή Ιθάκης βρίσκεται εντός Τοπίου Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους (ΦΕΚ 661/Β/1976) και προστατεύεται σύμφωνα με το Π.Δ. για τους μικρούς νησιωτικούς υγρότοπους (Y223ITH001, ΦΕΚ 229/ΑΑΠ/2012). (Περίοδος αναφοράς πρωτογενών δεδομένων: 4/2010. Απογραφείς: Κ. Παραγκαμιάν & Α. Καρδαμάκη).